BA
Blijf op de hoogte en volg Susanne en Jaap
11 December 2013 | Argentinië, Ezeiza
Daar zijn we weer, in de stad waar we onze reis begonnen zijn: Buenos Aires (ook wel BA genoemd). Als je de kaart erbij pakt is het bijna onvoorstelbaar welke afstanden we hebben afgelegd in de afgelopen 3,5 week. Wat een ontzettend groot land met zoveel verschillende landschappen en klimaatsoorten. Geweldig! Nu klinkt het misschien alsof we al in het vliegtuig naar huis zitten, maar niets is minder waar. We hebben nog 3 hele dagen in deze wereldstad!
De taxi brengt ons van het vliegveld naar het Lime Hostel aan de Avenida Julio 9, een centrale plek in de stad. Het hostel heeft een 24-uurs bar waardoor er van ons goede voornemen om op tijd naar bed te gaan weinig terecht komt ;). Rond middernacht hebben we heel erg behoefte aan pizza! BA heeft een levendige café cultuur, zelfs op dit tijdstip, dus een gezellig tentje is snel gevonden. Voor op straat staat een podium opgesteld waar tangomuziek wordt gespeeld. De Argentijnen dansen door de straat, wat een mooi plaatje! Op de menukaart staan alleen de namen van de pizza's vermeld, zonder de ingrediënten. Hoewel er 10 verschillende soorten zijn, krijg ik het weer voor elkaar om degene vol met uien uit te kiezen! Maar ik heb zo'n honger dat ik alles op eet.
Zondag 8 december kunnen we eindelijk uitslapen! Dat is lang geleden! Met een klein katertje gaan we in de middag naar de zondagsmarkt bij San Telmo. Het is een hele lange straat vol met kraampjes. Af en toe zit er wat origineels bij, maar het is veel van hetzelfde. Dan zijn de handicraft markten in het noorden veel beter. De sfeer is wel gezellig. We komen langs kleine barretjes met BBQ's en bandjes die optreden.
Maandag gaan we de wijken La Boca en Palermo verkennen. Het voordeel in Buenos Aires is dat je overal kunt komen met de bus. Het nadeel is, dat je de kaartjes in de bus met muntgeld moet betalen. Wat is het probleem zou je denken, spaar gewoon wat muntjes op en klaar is kees. Nou, die muntjes die zijn ongeveer net zo zeldzaam als een tucan bij de Iguazu watervallen. Gelukkig is er nog een andere optie en dat is een Subte kaart. Dit is een soort OV chipknip die je kan kopen bij het postkantoor (neem wel je paspoort mee) en alleen geldig is in BA. Gelukkig hebben ze in Argentinië wel nagedacht en kun je met meerdere personen reizen op 1 pas. Juan Pablo van het hostel raadt ons aan om met de bus naar La Boca te gaan en alleen in de toeristenstraat rond te lopen. De rest van de wijk is niet veilig. We volgen braaf het advies op en struinen wat rond tussen de gekleurde huisjes en restaurantjes waar de tango wordt gedanst. Je kan zelfs op de foto met een heuse tango danser of danseres. Nou, helemaal fantastisch. De winkels liggen vol met dezelfde prullaria die we gisteren op de markt hebben gezien. Iets verderop ligt het La Boca stadion waar Maradonna gevoetbald heeft. Er lopen wat duistere figuren en een verdwaalde toerist rond. Als je niet onder het genot van een veel te dure lunch op het terras gaat zitten, dan ben je binnen een uur wel uitgekeken in La Boca.
Met de bus en de metro gaan we naar onze volgende bestemming: Palermo. In de reisbijbel wordt deze wijk omschreven als de hemel op aarde voor de middenklasse van BA. Hier bevinden zich de hippe plekjes om te shoppen en uit te gaan en er zijn grote, groene parken waar je de weekenden met het gezin kan doorbrengen. Relaxen in het park klinkt ons ook wel goed in de oren. We ploffen neer in het gras bij een vijver. Omdat het maandag is, is het niet zo heel erg druk. Op 50 meter afstand zijn twee jongens aan het pootje baden en 100 meter verderop speelt een vrouw met haar kind. Opeens komt er uit het niets een jongen op ons aflopen. Hij groet vriendelijk en knielt bij ons neer. Ik verwacht eigenlijk de vraag: hebben jullie een sigaretje voor mij? Dit gebeurt namelijk wel eens vaker. Maar in plaats daarvan zegt hij in het Spaans dat hij geld wil. Het duurt even voordat ik verwerkt heb wat hij zegt en dan zie ik het mes in zijn hand. Jaap verstaat er niks van en zegt: English? De jongen herhaalt met een vriendelijk gezicht zijn vraag in het Spaans. Op dat moment spring ik op, grijp mn tas en begin te roepen dat hij op moet donderen. Dan heeft Jaap ook door wat er aan de hand is. Terwijl ik op een afstand sta te tieren is Jaap niet van plan om weg te rennen. Het is maar goed voor die jongen dat er geen stuk hout in de buurt lag... Uiteindelijk druipt de jongen lachend af.
Beduusd van deze rare en ook wel enge situatie vervolgen we onze tocht door de wijk Palermo. Maar de lol is er toch wel een beetje af. We besluiten daarom ook om op tijd terug te gaan naar het hostel. Daar krijgen we de mededeling dat de ranch tour voor de volgende dag niet geboekt is. Ja natuurlijk, dat kan er ook nog wel bij vandaag... Gelukkig hebben we ondanks mijn ergernissen richting de staff nog wel een gezellige avond. De Australische ??? maakt lekkere wraps en de biertjes aan de bar smaken goed.
Dinsdagochtend sta ik in een laatste poging om alsnog de tour te regelen om 7 uur op. Maar aan de gefrustreerde schoonmaak dame, die ook even achter de bar mag invallen, heb ik echt helemaal niks. We zullen dus moeten overgaan tot plan B: een dagje Tigre.
Tigre is een stadje gelegen aan een rivier delta 35 km ten noorden van Bueons Aires. Vanaf het Retiro Station is het een uurtje reizen met de trein. Op het station in Tigre kopen we een kaartje voor de hop-on hop-off bus inclusief een rondvaart door de delta. De bus stopt bij een aantal touristische attracties (pretpark, musea), maar die blijken op dinsdag bijna allemaal gesloten te zijn. De boot vaart gelukkig wel. Het is een relaxed tochtje door een prachtig landschap! Een huisje hier met een bootje erbij zou niet verkeerd zijn :)! De rest van de middag struinen we lekker langs het water en genieten van een laatste Argentijns ijsje.
De treinreis terug verloopt niet echt soepel. We staan lang stil en als we eindelijk weer rijden is het van korte duur. Wat de reden precies is geweest, geen idee maar we komen ruim 1,5 uur later dan gepland aan in het hostel. Gelukkig hoeven we niet te koken, want we trakteren onszelf op een laatste parrilla! Onderweg naar het all-you-can-eat restaurant in Puerto Madero stuiten we op een feest ter ere van 30 jaar democratie. Onder het genot van een biertje luisteren we naar Argentijnse rock.
Later dan gepland gaan we helemaal los bij de parrilla. Nog één keer al dat lekkere vlees! Wijntje erbij, wat wil je nog meer :).
De volgende dag is het dan echt tijd om onze spullen te pakken en dit geweldige land vaarwel te zeggen. Ok, de koffie is niet te zuipen en geld pinnen is een ramp. Maar de prachtige, gevarieerde landschappen en de vriendelijke, vrolijke mensen maken dat meer dan goed!
De taxi brengt ons van het vliegveld naar het Lime Hostel aan de Avenida Julio 9, een centrale plek in de stad. Het hostel heeft een 24-uurs bar waardoor er van ons goede voornemen om op tijd naar bed te gaan weinig terecht komt ;). Rond middernacht hebben we heel erg behoefte aan pizza! BA heeft een levendige café cultuur, zelfs op dit tijdstip, dus een gezellig tentje is snel gevonden. Voor op straat staat een podium opgesteld waar tangomuziek wordt gespeeld. De Argentijnen dansen door de straat, wat een mooi plaatje! Op de menukaart staan alleen de namen van de pizza's vermeld, zonder de ingrediënten. Hoewel er 10 verschillende soorten zijn, krijg ik het weer voor elkaar om degene vol met uien uit te kiezen! Maar ik heb zo'n honger dat ik alles op eet.
Zondag 8 december kunnen we eindelijk uitslapen! Dat is lang geleden! Met een klein katertje gaan we in de middag naar de zondagsmarkt bij San Telmo. Het is een hele lange straat vol met kraampjes. Af en toe zit er wat origineels bij, maar het is veel van hetzelfde. Dan zijn de handicraft markten in het noorden veel beter. De sfeer is wel gezellig. We komen langs kleine barretjes met BBQ's en bandjes die optreden.
Maandag gaan we de wijken La Boca en Palermo verkennen. Het voordeel in Buenos Aires is dat je overal kunt komen met de bus. Het nadeel is, dat je de kaartjes in de bus met muntgeld moet betalen. Wat is het probleem zou je denken, spaar gewoon wat muntjes op en klaar is kees. Nou, die muntjes die zijn ongeveer net zo zeldzaam als een tucan bij de Iguazu watervallen. Gelukkig is er nog een andere optie en dat is een Subte kaart. Dit is een soort OV chipknip die je kan kopen bij het postkantoor (neem wel je paspoort mee) en alleen geldig is in BA. Gelukkig hebben ze in Argentinië wel nagedacht en kun je met meerdere personen reizen op 1 pas. Juan Pablo van het hostel raadt ons aan om met de bus naar La Boca te gaan en alleen in de toeristenstraat rond te lopen. De rest van de wijk is niet veilig. We volgen braaf het advies op en struinen wat rond tussen de gekleurde huisjes en restaurantjes waar de tango wordt gedanst. Je kan zelfs op de foto met een heuse tango danser of danseres. Nou, helemaal fantastisch. De winkels liggen vol met dezelfde prullaria die we gisteren op de markt hebben gezien. Iets verderop ligt het La Boca stadion waar Maradonna gevoetbald heeft. Er lopen wat duistere figuren en een verdwaalde toerist rond. Als je niet onder het genot van een veel te dure lunch op het terras gaat zitten, dan ben je binnen een uur wel uitgekeken in La Boca.
Met de bus en de metro gaan we naar onze volgende bestemming: Palermo. In de reisbijbel wordt deze wijk omschreven als de hemel op aarde voor de middenklasse van BA. Hier bevinden zich de hippe plekjes om te shoppen en uit te gaan en er zijn grote, groene parken waar je de weekenden met het gezin kan doorbrengen. Relaxen in het park klinkt ons ook wel goed in de oren. We ploffen neer in het gras bij een vijver. Omdat het maandag is, is het niet zo heel erg druk. Op 50 meter afstand zijn twee jongens aan het pootje baden en 100 meter verderop speelt een vrouw met haar kind. Opeens komt er uit het niets een jongen op ons aflopen. Hij groet vriendelijk en knielt bij ons neer. Ik verwacht eigenlijk de vraag: hebben jullie een sigaretje voor mij? Dit gebeurt namelijk wel eens vaker. Maar in plaats daarvan zegt hij in het Spaans dat hij geld wil. Het duurt even voordat ik verwerkt heb wat hij zegt en dan zie ik het mes in zijn hand. Jaap verstaat er niks van en zegt: English? De jongen herhaalt met een vriendelijk gezicht zijn vraag in het Spaans. Op dat moment spring ik op, grijp mn tas en begin te roepen dat hij op moet donderen. Dan heeft Jaap ook door wat er aan de hand is. Terwijl ik op een afstand sta te tieren is Jaap niet van plan om weg te rennen. Het is maar goed voor die jongen dat er geen stuk hout in de buurt lag... Uiteindelijk druipt de jongen lachend af.
Beduusd van deze rare en ook wel enge situatie vervolgen we onze tocht door de wijk Palermo. Maar de lol is er toch wel een beetje af. We besluiten daarom ook om op tijd terug te gaan naar het hostel. Daar krijgen we de mededeling dat de ranch tour voor de volgende dag niet geboekt is. Ja natuurlijk, dat kan er ook nog wel bij vandaag... Gelukkig hebben we ondanks mijn ergernissen richting de staff nog wel een gezellige avond. De Australische ??? maakt lekkere wraps en de biertjes aan de bar smaken goed.
Dinsdagochtend sta ik in een laatste poging om alsnog de tour te regelen om 7 uur op. Maar aan de gefrustreerde schoonmaak dame, die ook even achter de bar mag invallen, heb ik echt helemaal niks. We zullen dus moeten overgaan tot plan B: een dagje Tigre.
Tigre is een stadje gelegen aan een rivier delta 35 km ten noorden van Bueons Aires. Vanaf het Retiro Station is het een uurtje reizen met de trein. Op het station in Tigre kopen we een kaartje voor de hop-on hop-off bus inclusief een rondvaart door de delta. De bus stopt bij een aantal touristische attracties (pretpark, musea), maar die blijken op dinsdag bijna allemaal gesloten te zijn. De boot vaart gelukkig wel. Het is een relaxed tochtje door een prachtig landschap! Een huisje hier met een bootje erbij zou niet verkeerd zijn :)! De rest van de middag struinen we lekker langs het water en genieten van een laatste Argentijns ijsje.
De treinreis terug verloopt niet echt soepel. We staan lang stil en als we eindelijk weer rijden is het van korte duur. Wat de reden precies is geweest, geen idee maar we komen ruim 1,5 uur later dan gepland aan in het hostel. Gelukkig hoeven we niet te koken, want we trakteren onszelf op een laatste parrilla! Onderweg naar het all-you-can-eat restaurant in Puerto Madero stuiten we op een feest ter ere van 30 jaar democratie. Onder het genot van een biertje luisteren we naar Argentijnse rock.
Later dan gepland gaan we helemaal los bij de parrilla. Nog één keer al dat lekkere vlees! Wijntje erbij, wat wil je nog meer :).
De volgende dag is het dan echt tijd om onze spullen te pakken en dit geweldige land vaarwel te zeggen. Ok, de koffie is niet te zuipen en geld pinnen is een ramp. Maar de prachtige, gevarieerde landschappen en de vriendelijke, vrolijke mensen maken dat meer dan goed!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
